اثرات کاربرد خارجی سالیسیلیک اسید بر رشد و برخی صفات مرفوفیزیولوژیک نیشکر تحت شرایط شوری

در این تحقیق اثر سالیسیلیک اسید بر رشد و برخی پاسخ های فیزیولوژیک نیشکر (saccharum officinarum l.) واریته cp69-1062 تحت تنش شوری مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی تحت شرایط گلخانه ای در مؤسسه تحقیقات و آموزش توسعه نیشکر خوزستان، در سال 1391 اجرا گردید. تیمار های آزمایشی شامل سه سطح شوری آب آبیاری (1>، 3 و 6 دسی زیمنس بر متر) و چهار غلظت سالیسیلیک اسید (صفر، 5/0، یک و 5/1 میلی مولار) بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که کاربرد سالیسیلیک اسید در فاز رویشی به صورت محلول پاشی موجب بهبود وزن خشک اندام هوایی، محتوای نسبی آب برگ، محتوای کلروفیل، و کاهش سدیم و کلر گردید. تیمار محلول پاشی با سالیسیلیک اسید با غلظت یک میلی مولار به ترتیب موجب افزایش 70/6، 05/5 و 80/55 درصدی وزن خشک اندام هوایی، درصد محتوای نسبی آب برگ، نسبت پتاسیم به سدیم برگ و کاهش 15 و 78/15 درصدی سدیم برگ و کلر برگ در مقایسه با عدم کاربرد سالیسیلیک اسید (شاهد) شد. نسبت پتاسیم به سدیم برگ همبستگی مثبت و معنی داری با وزن خشک اندام هوایی (** 78/0r = )، محتوای نسبی آب برگ (** 66/0r = )، کلسیم برگ (** 70/0r = )، همبستگی منفی و معنی داری با سدیم برگ (** 85/0- r =)، کلر برگ (* 80/0- r =)، داشت. سالیسیلیک اسید در غلظت 5/1 میلی مولار به دلیل تغییر صفات فیزیولوژیک گیاه نسبت به تیمار 5/0 و یک میلی مولار اثر مثبت کم تری در شرایط تنش شوری داشت. نتایج نشان می دهد که کاربرد سالیسیلیک اسید با غلظت یک میلی مولار در لیتر در کاهش عوارض تنش شوری مؤثر بوده و در شرایط آب و خاک مشابه کاربرد آن در نیشکر به صورت محلول پاشی توصیه می گردد.